Arocha

ใครเป็นคนคิดรถเข็นขายแมลงทอดกันนะแล้วทำไมถึงคิดว่าในรถเข็นนั้นจะต้องมีขนมหวาน ทองหยิบ ทองหยอด วุ้นกะทิ ขนมชั้น แล้วก็มีกุ้งทอดแบบในภาพ อยากจะสัมภาษณ์ และทำโล่มอบให้พี่จริงๆ ไลน์อาหารที่พี่จัดมามันยากจะปฏิเสธ มันต้องมีสักอย่างที่คนแพ้ทาง อยากกินขึ้นมา แถมการตลาดทุกอย่าง 20 บาท โคตรจะเป็นการตลาดที่ตอบโจทย์กลุ่มลูกค้าได้อย่างดี ไหนจะลักษณะรถเข็นที่มันฟังก์ชันกับการเดินขาย ที่ที่เราจะเจอบ่อย ๆ คือแถวหน้าร้านเหล้า กับตามหน้าร้านสะดวกซื้อ คือที่ที่คนมักจะหาอะไร “กินเล่น” แล้วแต่ละอย่างที่ขายปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันอร่อย ซีอิ๊วที่ใช้ฟ็อกกี้พ่นคือการร่ายมนต์ดี ๆ นี่เอง หอมอร่อยเค็ม ๆ มัน ๆ หยุดไม่ได้ สิ่งที่เราประทับใจวันนี้คือการที่ได้กินกุ้งในราคา 20 บาท ตอนนี้สถานะทางการเงินเราไม่ได้ดีนัก แล้วการอยากกินกุ้งเนี่ยไม่สอดคล้องกับเงินในกระเป๋าเลย คิดหลายครั้งว่าจะกดกุ้งเผาที่เค้าขายกันต่ำ ๆ ก็ 150 บาทมากิน แต่ก็ยังตัดใจไม่ลง กินข้าวได้ตั้งสามมื้อแหนะ การได้เจอรถแมลงทอดเหมือนพรหมลิขิตให้เราได้กินกุ้ง กินให้หายอยาก กินให้สมกับฐานะ เราคิดไปถึงคนที่ไม่มียิ่งกว่าเรา 20 บาทในการกินกุ้งคงจะเป็นสิ่งฟุ่มเฟือย คงจะเป็นมื้อพิเศษ ที่จะต้องกินกับข้าวเปล่าด้วย และคงไม่ได้กินคนเดียว เรารู้สึกขอบคุณคนที่คิดว่าจะต้องมีกุ้งในร้านขายแมลงทอด ที่อาจจะคิดว่ามันคล้าย ๆ… Continue reading